testing

Διαταραχές της έγχρωμης όρασης – Τεστ έγχρωμης όρασης

 

Η ικανότητα αντίληψης χρωμάτων εμπλουτίζει τον οπτικό μας κόσμο, παρέχοντας τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε ηλιοβασιλέματα και πανέμορφα τοπία, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος για τον οποίο o άνθρωπος εξελίχθηκε με έγχρωμη όραση. Είναι σήμερα γνωστό ότι η έγχρωμη όραση μας παρέχει πληροφορίες για τον εντοπισμό και την αναγνώριση αντικειμένων στο οπτικό μας πεδίο που ειδάλλως δε θα ήταν αντιληπτά. Ένα αρπακτικό ζώο με έγχρωμη όραση μπορεί πιο εύκολα να «διασπάσει» πιθανή παραλλαγή (καμουφλάρισμα) του θηράματός του, ένα πλεονέκτημα πολύ σημαντικό για την επιβίωση.

Το χρώμα ενός αντικειμένου που αντιλαμβανόμαστε εξαρτάται από το φασματικό περιεχόμενο του φωτός που απορροφάται από τα κωνία, τους φωτοϋποδοχείς της όρασης (τρεις ομάδες κωνίων με φάσμα απορρόφησης συντονισμένο στο «μπλε», το «πράσινο» και το «κόκκινο», αντίστοιχα), και από μια σειρά νευρο-φυσιολογικών «αντιδράσεων» σε ανώτερα στάδια επεξεργασίας στο οπτικό νεύρο και σε εξειδικευμένες περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού. 

Αν και η τριχρωματική όραση, η παρουσία δηλαδή τριών διαφορετικών τύπων φωτοϋποδοχέων, συντελεί στη φυσιολογική αντίληψη των χρωμάτων, ένα σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων, περίπου το 8% των ανδρών και το 0.5% των γυναικών στο δυτικό κόσμο (και 350 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως), έχουν ταξινομηθεί με διαταραχές στην έγχρωμη όραση. Η προέλευση των συγκεκριμένων διαταραχών είναι γενετική, εμφανίζονται πολύ συχνότερα στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες και οφείλονται συνήθως στην έλλειψη (ή στη διαταραγμένη λειτουργία) ενός εκ των 3 τύπου κωνίων, οδηγώντας στη διχρωματική όραση ή δυσχρωματοψία και προκαλώντας προβλήματα στη διάκριση των διαφορών μεταξύ κόκκινων και πράσινων χρωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κίτρινων και των πορτοκαλί.